Σάββατο 23 Μαΐου 2009

ΑΣΒΕΣΤΟΚΑΜΙΝΑ




Κύρια απασχόλιση των κατοίκων των Μελάνων ήταν για πολλούς αιώνες τα ασβεστοκάμινα. Συνήθως μία ομάδα από 5-6 άτομα έφτιαχναν μία παρέα και άρχιζαν την προετοιμασία της παραγωγής του ασβέστη. Από το μήνα Μάρτιο μέχρι τον Οκτώβριο ήταν η περίοδος απασχόλισης με τα ασβεστοκάμινα. Πρώτα έβγαζαν τα κλαδιά που ήταν διάφοροι θάμνοι όπως φρύγανα-θύμια-αστιβές-πίκες-ασπαρθιές-σκινιές και άλλα. Τα έκαναν γομάρια και η ποσότητα ήταν ανάλογα με το μέγε8ος του καμινιού. Συνήθως ήταν από 600 γομάρια μέχρι 1.200 και η χωριτηκότητα του καμινιού από 10.000 οκάδες μέχρι 35.000 οκάδες. Αφού έβγαζαν τα κλαδιά μετά έβγαζαν το σφάραμα δηλαδή τον ασβεστόλιθο. Τον κουβαλούσαν στο καμίνι με τα ζώα και τον έχτιζαν με ειδικό τρόπο από έμπειρο τεχνήτη. Μετά άναβαν το καμίνι και κουβαλούσαν με τον ώμο το κλαδί που πολλές φορές ήταν αρκετά μακριά από το καμίνι και πολύ δύσκολη η μεταφορά του. Η διάρκεια του ψησίματος ήταν 3 μερόνυχτα και η βάρδια ήταν συνήθως 2 ώρες γιατί δεν άντεχαν παραπάνω λόγω της μεγάλης θερμοκρασίας. Μετά το ψήσιμο άρχιζε η μεταφορά του στην κατανάλωση, φόρτωναν σε τσουβάλια τον ασβέστη και τον κουβαλούσαν με τα ζώα στα χώρια της Νάξου και στη χώρα και η τιμή του ήταν συνήθως 1 δραχμή ή οκά. Αφού τελείωναν την πώληση του ασβέστη έκαναν ταμείο και ο καθένας έπαιρνε το μερίδιό του και με αυτό τον τρόπο είχαν τα προς το ζην.
Τα καμίνια σταμάτησαν να λειτουργούν με αυτόν τον πρωτόγονο τρόπο το 1967 και αντικαταστάθηκαν με σύγχρονο εργοστάσιο παραγωγής ασβέστη.






Γαβρίλης Κονδύλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου