Μετά από επίσκεψη στην παραλία του Αλυκού, έπειτα από 2 χρόνια, διαπιστώσαμε ότι ένα μεγάλο αμμώδης μέρος της παραλίας έχει χαθεί κ καλυφθεί από τη θάλασσα. Παρατηρώντας κ τις φωτογραφίες που παραθέτουμε βλέπουμε ότι η θάλασσα έχει καλύψει 10 μέτρα της ακτής περίπου κ έχει φτάσει ως τα βράχια… Κάποιοι κάτοικοι της περιοχής μας είπαν ότι μετά από μία σφοδρή κακοκαιρία τον χειμώνα άλλαξε η μορφολογία της παραλίας… Παρόμοιο φαινόμενο έχει διαπιστωθεί κ στην παραλία του Ορκού… Μήπως όμως είναι αποτέλεσμα των κλιματικών αλλαγών κ τα φαινόμενα αυτά έχουν αρχίσει να επηρεάζουν τις θάλασσες μας? Δεν είμαστε ειδικοί για να αναλύσουμε αυτό το φυσικό φαινόμενο… Γι’ αυτό περιμένουμε κάποια επιστημονική ανάλυση για να καταλάβουμε κ εμείς τι έχει συμβεί κ αν είναι εφικτό από κάποια κακοκαιρία να έχουμε μια τόσο μεγάλη αλλαγή!
από: Ν.Α.
Η παραλία χαρακτηρίζεται από χωροχρονική μεταβλητότητα, δηλ. αλλάζει τόσον στην χωρική όσον και στην χρονική κλίμακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μεγαλύτερες αλλαγές συμβαίνουν κοντά στην ακτογραμμή και μειώνονται προς την ανοικτή θάλασσα.
Οι αλλαγές αυτές ελέγχονται από την παράκτια υδροδυναμική (από τον χαρακτήρα και ένταση της κυματικής ενέργειας), αφού αυτή ελέγχει την
ανατάραξη (disturbance),
κίνηση (movement),
επαναιώρηση (resuspension),
μεταφορά (transport) και
απόθεση (deposition) των παράκτιων ιζημάτων που κτίζουν τις παραλίες.Οι μεγαλύτερες παραλιακές αλλαγές είναι το αποτέλεσμα θυελλωδών κυμάτων (storm waves), τα οποία σε 1-2 ημέρες μπορούν να αλλάξουν ολοσχερώς το σχήμα μιας παραλίας.
Ποσοτικά, η αλλαγή εξαρτάται όχι μόνον από την κυματική ενέργεια αλλά και από το είδος των ιζηματων, με τις αλλαγές να είναι μεγαλύτερες σε παραλίες με πλέον χονροκοκκα ιζήματα (γιατί;)
Οι αλλαγές αυτές συμβαίνουν κάθετα στην παράλια δηλ. λόγω μεταφοράς ιζηματων κάθετα προς την ακτή. Θα πρέπει όμως να θυμάστε ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες, μπορεί να υπάρχει και σημαντική μεταφορά παράλληλα προς την ακτή.
Οι ακτές μπορεί να «αναρρώσουν» από την καταστροφή, αλλά η διαδικασία αυτή είναι αργή και εξαρτάται από τοπικούς παράγοντες. Οι Morton et al., 1994 (JCR, 10,884-908) βρήκαν ότι η «ανάρρωση» γίνεται σε 4 κύρια σταδία:
(1) γρήγορη αναδημιουργία του πρόσθιου μέρους της ακτής
(2) αργή απόθεση στο οπίσθιο μέρος της ακτής
(3) αναδημιουργία αμμοθινών και
(4) αποίκηση με φυτά των θινών